Το έργο ‘Τwisted Ρair’ στην Σύρο
Το έργο «Τwisted Ρair» γεννήθηκε από την έρευνα για την αντίληψη του χρόνου, μέσω της εξερεύνησης των δυνάμεων που τον ορίζουν.
Η μη-συγχρονισμένη χορογραφική πραγματικότητα αυτού του έργου, επιτρέπει τη συνύπαρξη του παρελθόντος και του παρόντος σε μια πολυεπίπεδη σύνθεση.
H συνεχής επιστρωμάτωση των σκηνών δημιουργεί ένα ανώμαλο έδαφος. Σηματοδοτεί έναν χώρο, τόσο ανάμεσα σε διαφορετικά σημεία στη σκηνή, όσο και στο ίδιο το σώμα των ερμηνευτών.
Καταφέρνει με αυτόν τον τρόπο να ορίσει ένα αποκλειστικά προσωρινό περιβάλλον και ταυτόχρονα μία συμπαγή ανακάλυψη των ίδιων των σωμάτων.
Όλες οι κινήσεις ανήκουν στην ιδέα πως κάθε δράση πυροδοτεί μία αλυσίδα αντιδράσεων, επιβεβαιώνοντας έτσι πως όλες έχουν ένα κοινό σημείο εκκίνησης.
Η σωματική μνήμη καθοδηγώντας την κίνηση, ενοποιεί την παραστατική με την παρούσα δράση.
Οι σχέσεις ανάμεσα στους χορευτές τονίζονται λόγω του περιορισμού της φυσικής απόστασης μεταξύ τους. Κάθε σώμα γλιστρά μέσα στο άλλο, είτε στοργικά είτε βίαια, αλλά σε κάθε περίπτωση εισερχόμενο μέσα στη δράση .
Ο θεατής εγκλωβίζεται και αυτός στην ίδια κατάσταση. Το βλέμμα του γίνεται σημείο αναφοράς, κι έτσι μοιάζει σαν να θέτει ο ίδιος τα χωρικά όρια της παράστασης.
Η μη-συγχρονισμένη χορογραφική πραγματικότητα αυτού του έργου, επιτρέπει τη συνύπαρξη του παρελθόντος και του παρόντος σε μια πολυεπίπεδη σύνθεση.
H συνεχής επιστρωμάτωση των σκηνών δημιουργεί ένα ανώμαλο έδαφος. Σηματοδοτεί έναν χώρο, τόσο ανάμεσα σε διαφορετικά σημεία στη σκηνή, όσο και στο ίδιο το σώμα των ερμηνευτών.
Καταφέρνει με αυτόν τον τρόπο να ορίσει ένα αποκλειστικά προσωρινό περιβάλλον και ταυτόχρονα μία συμπαγή ανακάλυψη των ίδιων των σωμάτων.
Όλες οι κινήσεις ανήκουν στην ιδέα πως κάθε δράση πυροδοτεί μία αλυσίδα αντιδράσεων, επιβεβαιώνοντας έτσι πως όλες έχουν ένα κοινό σημείο εκκίνησης.
Η σωματική μνήμη καθοδηγώντας την κίνηση, ενοποιεί την παραστατική με την παρούσα δράση.
Οι σχέσεις ανάμεσα στους χορευτές τονίζονται λόγω του περιορισμού της φυσικής απόστασης μεταξύ τους. Κάθε σώμα γλιστρά μέσα στο άλλο, είτε στοργικά είτε βίαια, αλλά σε κάθε περίπτωση εισερχόμενο μέσα στη δράση .
Ο θεατής εγκλωβίζεται και αυτός στην ίδια κατάσταση. Το βλέμμα του γίνεται σημείο αναφοράς, κι έτσι μοιάζει σαν να θέτει ο ίδιος τα χωρικά όρια της παράστασης.
Σάββατο 21 & Κυριακή 22 Νοεμβρίου, στις 21:00
Σύλληψη, σκηνοθεσία & ερμηνεία
Γιάννης Μανταφούνης, Olivia Ortega,
Κατερίνα Σκιαδά, Νίκος Δραγώνας
Φωτισμοί David Kretonic
Ήχος POL
Φωτογραφίες Dorothée Thébert
Διαχείριση παραγωγής Mélanie Fréguin
Παραγωγή Cie Projet 11
Συμπαραγωγή Prairie Pour-cent culturel Migros, Théâtre de l’Usine
Υποστηρικτές City of Geneva, Republic and Canton of Geneva, Lottery romande,
Nestlé for Art foundation, Swiss Arts Council Pro, Helvetia, SSA, Ernst Göhner foundation
Θερμές ευχαριστίες στους Daniel Imboden, Myriam Kridi and Kaspar Kramis
Trailer: https://vimeo.com/104812251
Εισιτήρια:
8€ Κανονικό
6€ Μαθητικό / Φοιτητικό / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ) & Πολυτέκνων (ΑΣΠΕ) & Ευρωπαϊκής Κάρτας Νέων/ ΑμεΑ
